Hé hallo,

… de wat oudere man op zijn scootmobiel maakt tegelijkertijd een U-turn om een gesprek met mij aan te gaan. Ik loop naar de rand van het fietspad waar hij geduldig op mij staat te wachten alsof we elkaar al tijden kennen.

Na mij voorgesteld te hebben komt hij erachter dat hij mij heeft verwisseld met iemand anders en excuseert hij zich hiervoor, maar het contact was gelegd en dus kwamen wij met elkaar in gesprek.

Al snel vertelt hij over zijn familie en zijn werk van vroeger en nu. Het gesprek vliegt alle kanten op: van hoe zijn vader in de jaren 60 naar Nederland is gekomen vanuit Ankara, zijn studie in Amsterdam, het overlijden van zijn vader tijdens de corona, zijn baan als machinist bij de spoorwegen, de aanrijding met het gemeentevoertuig waardoor hij minder valide is geworden, etc. etc.

We staan een klein uurtje met elkaar te praten als hij zich realiseert dat hij nog naar de moskee moet voor de viering van de 2e suikerfeestdag en zich klaarmaakt om zijn reis te vervolgen.

Ilhan en ik wonen bij elkaar in de buurt dus we zullen elkaar nog wel vaker treffen maar voor nu geef ik hem een kleine herinnering mee aan dit fijne gesprek en wens hem een fijn vervolg van de dag.

Thijs